با محوریت عشق الهی
آموزه های شبلی، با محوریت عشق الهی، فنا، توحید و وجد، در تاریخ عرفان اسلامی جایگاه ویژهای دارد. شبلی، به عنوان شاگرد جنید بغدادی و معاصر حسین بن منصور حلاج، توانست میان عرفان نظری و عرفان احساسی پلی برقرار کند و مفاهیمی چون جنون عاشقانه را وارد گفتمان عرفانی کند. تأثیرات او بر روی عرفای بعدی از جمله مولانا، عطار و حافظ عمیق و پایدار بوده است...
شبلی توحید را فراتر از کلمات میدانست؛ تجربهای از وحدت مطلق که در اوج خود به وجد میرسد. در این مرحله، عاشق هیچ خودی نمیبیند و تنها حقیقت باقی میماند.
عشق در نگاه شبلی نیرویی ویرانگر بود که عاشق را به فنا میکشاند. همانطور که طراحی واکنشگرا در هر شرایطی تطبیق مییابد، عاشق حقیقی نیز در برابر حقیقت الهی بیاختیار و تسلیم است.
آموزه های شبلی، با محوریت عشق الهی، فنا، توحید و وجد، در تاریخ عرفان اسلامی جایگاه ویژهای دارد. شبلی، به عنوان شاگرد جنید بغدادی و معاصر حسین بن منصور حلاج، توانست میان عرفان نظری و عرفان احساسی پلی برقرار کند و مفاهیمی چون جنون عاشقانه را وارد گفتمان عرفانی کند. تأثیرات او بر روی عرفای بعدی از جمله مولانا، عطار و حافظ عمیق و پایدار بوده است...
لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است